***هر از چند گاهی جملات جدید به این صفحه اضافه می شود***
***من با تمام وجود رفتم تا نیلوفر را نجات دهم.اما نیلوفر با تمام وجود مرا در مرداب غرق کرد.
***من با تمام آنچه در یک زندگی می توان با آن لغزید؛لغزیدم؛ اما هنوز امیدوارم به ایستادن.
***تبلور ایمان هر کس در صبر اوست
***منفعت طلبی با بی اخلاقی از نفس حیوانیت انسان بر میخیزد؛ و چقدر حیوان! یا ارحم الراحمین،ارحمنا.
*** نوک پیکان هر آنچه هست و نیست؛ خداست.
*** سکوت انسان ؛ نشان فلسفه ی وجودی اش است.
***قبل از رفتن به آرامگاه ؛ مردمان عبوس زیادی دیدم؛ لا به لایشان برخی را در حال ناسزا گفتن هم دیدم. وقتی به آرامگاه رسیدم؛ قبرهای غرق گل را دیدم. بعد که به خانه برگشتم؛ یک بند به وصیت نامه ام مضاف کردم: بعد مردن گل نمیخواهم؛ تا بودم به شاخه گلی خوش بودم؛ نگذارید حس ترحم به سراغم آید.
***من در قرنی زندگی می کنم که انسان دارد کم کم به کره ی دیگر کوچ می کند اما خیلی از همین انسان ها هنوز نفهمیدند که راه خدا شناسی از خود شناسی می گذرد.
*** من هر چه در خر می نگرم جزء خریت نمی بینم اما وقتی به انسان می نگرم؛ خیلی زیاد غیر انسانیت در او می بینم.خر در خریت خود حرف ندارد اما انسان در انسانیت خود خیلی حرف دارد.
***برخی از طرفداران انقلاب اسلامی ایران آنقدر بد و کج رفتار می کنند که مخالفان نظام ؛ توهم انقلاب و حق خواهی آزادی بعدی؛ را در سر می پرورانند.
***من در عصری زندگی می کنم که اعتماد در جامعه به کمترین ارزش وجودی اش نزدیک شده چرا که خیانت به خوبی در میان جامعه جا باز کرده است.
***هرگز مپندار که خدا تو را فراموش کرده است هر چند که تو سال هاست او را فراموش کرده ای.
***من از همان روزی که در ناف تهران هنکام عصبانیت تغییر زبان دادم و به مازنی سخن گفتم؛ انسان ها را از روی عصبانیتشان شناختم.
***من از آن روزی می ترسم که خدا گناهانی را به رخم بکشد که خود از آن بی خبرم.
***خدایا به تو پناه می برم از روزی که بخواهم بدون دلیل عقلی بنده ای را متهم به کفر کنم .
***خدایا پناه می برم به تو از روزی که بخواهم بدون علم بر کسی بتازم که این روش علی نبود.
*** همیشه در یادت بماند وجدان پاک و عقل سلیمت را تسلیم چند واژه سنگین و ادبیات مزدور نکن.
*** من نمیدانم ادیبان دوران به کجا می نگرند ؛ تعجب میکنم چرا شاخه ی جدیدی معرفی نمی کنند به نام استعمار شعار ادبی.
aseman
